Pagina's

zaterdag 22 september 2012

Min by

Het plaatsje waar ik woon heeft slechts 421 inwoners. En dat merk je, want de enige winkel die dit dorpje heeft is het groenten/fruit/veganfood winkel/café die mijn hosts hebben. Er komen gemiddeld vier klanten per dag. Het dorpje is gedeeltelijk gelegen aan het meer en heeft een directe verbinding met Götenborg.

Maar het is niet heel stil, tenminste niet zo stil als je zou verwachten. Er komen genoeg Zweedse buren langs als je de wandeltocht van een half uur naar het station maakt. Een andere WWOOF-er vertelde over een mannelijke inwoner genaamd mother of joy die ellenlange verhalen vertelde toen ze voor het eerst aankwam op het treinstation. Onze buren zijn eigenaren van paarden en een meditatiecentrum. Er schijnt regelmatig op een gong te worden geslagen, maar voorlopig wordt ik alleen gewekt door de kraaiende haan.  De mensen begroeten je allemaal, of het in het Zweeds is of in het Engels. En als je op de trein staat te wachten ben je nooit alleen op het station.

Het grote verschil met thuis is dat ik hier een bos in kan lopen zonder iemand tegen te komen. Dat ik dagenlang midden in de natuur ben, en buiten ben. Pas als je niet in Nederland bent besef je hoe dichtbevolkt Nederland is. Pas als je in Zweden bent, dat ontzettend groot en daarbij ook dunbevolkt is, merk je hoe dat contrasterend is. Niet dat dat altijd per se een slecht ding is, maar ik merk dat mijn perspectief verandert. 

Het is jammer dat het de afgelopen dagen regent en kouder begint te worden. Vandaag kwam het niet boven de tien graden uit, terwijl het vorige week nog hartstikke mooi weer was met pieken boven de 20. Aan het meer zijn steigers waar je vanaf het water in kan springen. Ik wil sowieso nog een keer gaan zwemmen, maar het zal steeds moeilijker worden.. duim voor me!

 
De meeste huizen in Zweden zijn rood (dit is geen veronderstelling, er zijn echt HEEL VEEL rode huizen in Zweden), maar andere felle kleuren komen ook voorbij

 
Een van mijn buren



1 opmerking: